دلالت سیاقی ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
دلالت سیاقی ( اصول فقه ) : دلالت استنباط شده از کلام، به کمک عقل
دلالت سیاقی، از اقسام دلالت منطوقی و مقابل دلالت صریحی بوده و عبارت است از دلالتی که به طور مستقیم از کلام استفاده نمی‌شود، بلکه عقل، آن دلالت را استنباط و برای کلام اثبات می‌کند، چه معنای مدلول، مقصود گوینده باشد و چه نباشد؛ به این بیان که گاهی کلام متکلم به ملازمه دلالت می‌کند بر این که از این کلام، لفظ مفردی حذف شده و در تقدیر است، به گونه‌ای که بدون آن، مقصود گوینده ناقص است، یا این که کلام، به ملازمه بر مفاد جمله‌ای دلالت می‌کند، ولی لزومش، لزوم بیّن به معنای اخص نیست تا در مفهوم داخل باشد.
و به عبارت دیگر، دلالت سیاقی آن است که سیاق کلام بر لفظ یا معنای مقدر ـ مفرد یا جمله ـ دلالت کند.
نیز ر.ک:دلالت اشاره ( اصول فقه )، دلالت اقتضاء، دلالت تنبیهی.
منابع
- اصول فقه : صفحه 131
- تقریرات اصول جلد 2 : صفحه 80
- شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 286
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «دلالت سیاقی ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه دلالت سیاقی ( اصول فقه ) به زیرصفحه دلالت سیاقی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.