دلو ( ظرف )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
دلو
دَلو: سطل.
دلو عبارت است از ظرفی چرمی یا فلزی و مانند آن که معمولا با آن از چاه آب میکشند. از آن به مناسبت در باب طهارت و حج سخن گفتهاند.
در صورت ملاقات آب چاه با نجاست، مقداری معیّن از آب چاه با دلو کشیده میشود. در وجوب یا استحباب کشیدن، اختلاف است. ملاک در دلو، اندازه متعارف آن است1 و چنانچه بزرگتر از آن باشد، بدون شک کشیدن آب به مقدار تعیین شده کافی است؛ لیکن در اینکه مقدار اضافه از نظر وزن، جایگزین تعدادی از دلوهای تعیین شده - که معادل آن است - میشود یا نه، اختلاف است. 2
به تصریح برخی، ابزاری که با آن آب میکشند، از جمله دلو پس از کشیدن مقدار تعیین شده، به تبع پاک شدن آب - بنابر قول به نجاست آن - پاک میشود3) ر نزح (.
مستحب است حاجی یک یا دو دلو از آب زمزم بکشد و از آن بنوشد و بر سر و بدنش بریزد و مستحب است در صورت امکان از دلو محاذی حجر الاسود) ر حجر الاسود (باشد. 4
1. المبسوط 7 /1؛ الوسیلة/ 2 75. جواهر الکلام 4 277 /1. 3 260 - 259 /1. مستند الشیعة 160 /12.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 649
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «دلو ( ظرف )» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
منابع
- الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة جلد 1 : صفحه 375
- الموسوعة الفقهیة (الکویتیة) جلد 20 : صفحه 220
- جامع المقاصد فی شرح القواعد جلد 1 : صفحه 146
- جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 1 : صفحه 259
- شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام جلد 1 : صفحه 14
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 649
- قواعدالاحکام جلد 1 : صفحه 188
- کتاب السرائرالحاوی لتحریرالفتاوی جلد 1 : صفحه 83
- کشف الغطاءعن مبهمات شریعة الغراء جلد 2 : صفحه 435
- مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام جلد 1 : صفحه 19