کلمات مفرد قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کلمات مفرد قرآن : الفاظ قرآنیِ به صیغه مفرد
«مفرد» کلمهای است که بر یکی دلالت کند و در زبان عربی مقابل تثنیه و جمع قرار دارد. در قرآن مجید نیز معمولاً کلمات مفرد برای به کار رفته است. در برخی جاها نیز لفظی به صورت مفرد استعمال شده، ولی منظور از آن جمع است؛ مانند: «ارض» که به دلیل ثقیل بودن در مثل آیه شریفه: «و مِن الأرضِ مثلهُنَّ» (طلاق// 12) جمع بسته نشده، ولی منظور آن جمع است؛ به خلاف «سماوات» که به صیغه جمع آمده است.
منابع
- کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم جلد 2 : صفحه 1608
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 355
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 353
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «کلمات مفرد قرآن» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه کلمات مفرد قرآن به زیرصفحه کلمات مفرد قرآن/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.