عملکردها

کلمات جمع قرآن

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

کلمات جمع قرآن : کلمات دالّ بر صیغه جمع در قرآن

«جمع» در عربی به کلمه‌ای گفته می‌شود که بر سه یا بیشتر دلالت کند و نشانه‌های آن، «ون»، «ین» و «ات» است. در قرآن کریم نیز کلمات جمع با همین نشانه‌ها به کار رفته است؛ اما در مواردی به دلیلی مثل ثقیل‌بودن صیغه جمع، از کلمه مفرد به شکل خاصی که مفید جمع باشد استفاده شده است؛ مانند آیه 12 سوره طلاق: «اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ» که با توجه به ثقیل بودن جمع «ارض» آن را مفرد ذکر و با اضافه کردن کلمه «مثلهن» جمع بودن آن را افاده کرده است. گفتنی است، که موضوع مذکور از اسلوب‌های فصاحت و بلاغت است.

منابع

  1. لغت نامه دهخدا جلد 5 : صفحه 6898
  2. الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه (355-359)

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «کلمات جمع قرآن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

الفاظ جمع قرآن

اعم

کلمات قرآن

وابسته

کلمات تثنیه قرآن، کلمات مفرد قرآن، مفرد و جمع

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه کلمات جمع قرآن به زیرصفحه کلمات جمع قرآن/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه (355-359)
  • البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 4 : صفحه 6
  • لغت نامه دهخدا جلد 5 : صفحه 6898
  • پژوهشی در شیوه های اعجاز قرآن : صفحه 34