عرف متأخر

توضیح مفهومی

عرف متأخر : عرف حادث بعد از واقعه مورد استناد

عرف متأخّر، عرفی است که بعد از حادثه مورد استناد به وجود می‌آید؛ به بیان دیگر، از آن جا که عادت مردم با پیشرفت و تکامل جامعه دگرگون می‌شود و در هر زمان و مکانی بسته به شرایط آن، تغییر می‌کند، ممکن است عرفی در زمانی به وجود آید و در زمان دیگر، عرف دیگری جای گزین آن گردد. حال اگر اقرار و یا دعوایی رخ دهد و عرفی در رابطه با آن در زمان بعد پدید آید، به این معنا که عرف در زمان بروز دعوا وجود نداشته بلکه پس از آن به وجود بیاید، به آن، عرف متأخّر می‌گویند و این عرف نمی‌تواند بر دعوا یا اقرار حاکم بوده باشد بلکه آن چه باید پیروی شود عرف زمان بروز منشأ دعوا و اقرار است.

منابع

1. نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط : صفحه 56
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

عرف ( اصول فقه )

وابسته

عرف حادث

منابع

• نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط : صفحه 56