شنواندن
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
اسماع
اِسماع: شنواندن.
از آن در باب‌های صلات و نکاح به مناسبت سخن گفته شده است.
شنواندن ذکرهای نماز توسط امام به مأموم به گونه‌ای که از حدّ متعارف تجاوز نکند، مستحب و شنواندن این اذکار به وسیله مأموم به امام، مکروه است، جز ذکرهایی که امام فراموش کرده و مأموم بخواهد آن‌ها را به وی بشنواند و نیز تکبیرة الاحرام، در صورتی که امام در رکوع، منتظر پیوستن او باشد. 1
کمترین حدّ آهسته خواندن (--» اخفات) قرائت نماز، آن است که نماز گزار آن را به خود بشنواند. 2 شنواندن جواب سلام به سلام کننده - در نماز و غیر نماز - واجب است؛ هر چند قولی به واجب نبودن آن به طور مطلق یا در خصوص نماز، نقل شده است. 3 شنواندن خطبه توسط خطیب جمعه به افرادی که شمار آن‌ها در انعقاد نماز جمعه معتبر می‌باشد، واجب است؛ البته برخی در وجوب آن تردید کرده‌اند 4 (--» نماز جمعه) . شنواندن زن صدای خود را به نامحرم به صورت مهیّج که موجب تلذّذ وی و وقوع در فتنه باشد، حرام است. 5
1 - جواهر الکلام 9 419؛ العروة الوثقی 1 804 و الروضة البهیة 1 385.
2 - الروضة البهیة 1 260.
3 - مستمسک العروة 6 562 - 564.
4 - جواهر الکلام 11 240.
5 - العروة الوثقی 2 804.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 488
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «شنواندن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- شنواندن جواب سلام، شنواندن سلام، شنواندن صدا به نامحرم
- به لحاظ امام جماعت:
- شنواندن اذکار به ماموم، شنواندن تشهد به ماموم، شنواندن تکبیر به ماموم، شنواندن تکبیرة الاحرام به ماموم، شنواندن خطبه جمعه، شنواندن سلام نماز به ماموم، شنواندن قرائت جهری به ماموم، شنواندن قنوت به ماموم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه شنواندن به زیرصفحه شنواندن/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 488