عملکردها

تفأّل

از دانشنامه علوم اسلامی

رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

توضیح مفهومی

تفأّل

تَفأُّل: فال نیک زدن/ پیش بینی آینده با استناد به قرآن، دیوان شعرا و غیر آن.

تفأّل به معنای اوّل در مقابل تطیّر) فال بدزدن () ر طیره (، عبارت است از فال نیک زدن به مکان یا زمان بر حسب آنچه در این دو بدان برخورد می‏کند یا می‏شنود، مانند آنکه مریضی کلام »ای سالم« را از کسی - که شخصی به نام »سالم« را صدا می‏زند - بشنود یا گم کننده چیزی جمله »ای واجد« را از کسی - که فردی به نام »واجد« را می‏خواند - بشنود. اوّلی از نام »سالم« به سلامت خود و دومی از نام »واجد« به پیدا شدن گمشده خویش تفأّل بزند؛ به این معنا که از شنیدن واژه »سالم« و »واجد« نسبت به بیماری و گمشده خود احساس خوبی پیدا کند. 1 از این عنوان به هر دو معنا به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

حکم: تفأّل به خیر، امری ممدوح و مستحب و - بنابر مضمون روایتی - محبوب پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله است. چنان‏که تطیّر، مبغوض آن گرامی بود. 2 بر اساس مفاد روایتی دیگر، تفأّل به نیکی موجب دستیابی به مقصود می‏شود. 3 برخی گفته‏اند: برای بنده سزاوار است که به مکان و زمان بر حسب آنچه در این دو به وی می‏رسد تفأّل زند. 4

مفهوم دوم تفأّل:

تفأّل به قرآن: در روایتی از تفأّل به قرآن نهی شده است. 5 در مراد از تفأّل و نیز حکم آن اختلاف است. بعضی گفته‏اند: مراد، معنای متبادر از این کلمه است؛ فال نیک زدن هنگام شنیدن یا قرائت آیه‏ای؛ چنان‏که شیوه رایج عرب در تفأّل این گونه است. 6

بعض دیگر، مراد را کشف و استخراج رخدادهای آینده دانسته‏اند، مانند آنکه به انگیزه آگاهی از وضع بیمار یا گمشده در

آینده به قرآن کریم تفأّل زده شود و از آیه‏ای بهبود یا وخیم‏تر شدن حال بیمار و یا پیدا شدن گمشده یا عدم آن استنباط گردد.

بعض دیگر، مراد از تفأّل نهی شده را یکی از دو امر دانسته‏اند: پیش بینی و استخراج رخدادهای آینده به طور جزم و حتم از قرآن یا اختصاص نهی به آن دسته از مردم که با مفاهیم قرآنی آشنایی ندارند. 7

استخاره) ر استخاره (با قرآن، تفأّل به شمار نمی‏رود؛ زیرا استخاره آن است که انسان در کاری که قصد انجام دادن یا ترک آن را دارد از خداوند بخواهد وی را در آنچه خیر و صلاح او است - اعم از فعل یا ترک - راهنمایی کند و حقیقت آن، نوعی مشورت با خداوند است.

البتّه برخی تفأّل را به معنای استخاره نیز گرفته و گفته‏اند: ممکن است مراد از نهی در روایت، نهی از استخاره با قرآن برای کسانی باشد که با مفاهیم قرآن آشنایی ندارند. 8

امّا از نظر حکم، برخی تفأّل به قرآن به معنای کشف آینده و دستیابی به عواقب امور را حرام، ولی اکثر، مکروه دانسته‏اند. چنان‏که برخی تفأّل به معنای فال نیک زدن هنگام شنیدن یا خواندن آیه‏ای را مکروه دانسته‏اند؛ لیکن تفأّل به قرآن به معنای استخاره با آن نه تنها کراهت ندارد بلکه - بنابر تصریح بعضی - استحباب دارد و روایات متعدّدی در چگونگی استخاره با قرآن وارد شده است. 9

تفأّل به غیر قرآن: تفأّل - به معنای دستیابی به آینده و کشف عواقب امور - به غیر قرآن از قبیل دیوان شعرا همچون دیوان حافظ و نیز احوال ستارگان، اگر منجرّ به صدور حکم قطعی و جزمی نگردد جایز است. 10

1. کتاب المکاسب 2 271 /2. الدروس الشرعیة 3 165 /3. عیون الحکم و المواعظ/ 199؛ میزان الحکمة 4 2348 /3. ذکری الشیعة 5 423 /2. وسائل الشیعة 6 233 /6. بحار الانوار 7 244 /91. جواهر الکلام 8 172 - 170 /12. بحار الانوار 244 /91؛ وسائل الشیعة 233 /6؛ شرح اصول الکافی) مازندرانی (9 74 /11. جواهر الکلام.

منابع

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 555

اصطلاح‌نامه

یادداشت دامنه

تَفأُّل: فال نیک زدن، پیش بینی آینده با استناد به قرآن، دیوان شعرا و غیر آن.

مترادفات

از واژه «تفأّل» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

فال نیک زدن

اعم

افعال جوارحی ( فقه )

اخص

تفأّل به غیر قرآن، تفأّل به قرآن

وابسته

استخاره ( فقه )، طیره

منابع

  • جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 12 : صفحه 171
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 555
  • مهذب الاحکام جلد 9 : صفحه 101