تذکیه حیوان ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تذکیه (--» تذکیه) حیوان دریایی مانند ماهی به زنده گرفتن آن از باب 1 و تذکیه ملخ به گرفتن آن با هر وسیله ممکن است 2، لیکن تذکیه دیگر حیوانات خشکی - خواه به نحو ذبح (--» ذبح) در مثل گاو و گوسفند یا نحر (--» نحر) در شتر - تنها با ابزاری از جنس آهن برنده مانند کارد محقّق می‌گردد، مگر در موارد دسترسی نداشتن به آن و بیم تلف شدن حیوان که با هر آلت برنده مانند شیشه، چوب و سنگ تیز، صحیح است.
در تحقّق تذکیه با دندان و ناخن به هنگام ضرورت، اختلاف است؛ نظر اکثر بلکه مشهور متأخران، تحقّق آن است. 3
راه دیگر تذکیه حیوانات خشکی، شکار کردن آن‌ها با شرایط ویژه است (--» آلات صید) . تیز کردن آلت تذکیه، پیش از آن، مستحب است.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 134
اصطلاح‌نامه
اعم
اخص
- تذکیه با تعذر ذبح، تذکیه کافر، تذکیه مسلمان
- به لحاظ حلیت و حرمت گوشت:
- تذکیه حرام گوشت، تذکیه حلال گوشت
- به لحاظ نوع تذکیه:
- ذبح، صید ( ازهاق روح )، نحر
- به لحاظ نوع حیوان:
- تذکیه جنین حیوان، تذکیه حشرات، تذکیه ماهی
وابسته
- اشتباه مذکی با مردار، تذکیه انسان، حیوان ( فقه )، قاعده کلما کان قابلاً للتذکیه و لم یذک شرعاً فهو میتة، گوشت مذکی مختلط با مردار