ایجاز
از دانشنامه علوم اسلامی
ردهها
(برای دیدن زیرردهها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
ایجاز : ادای مقصود با الفاظ اندک و شیوا
«ایجاز» از مصدر «أوجز» به معنای کوتاه کردن سخن، و در اصطلاح، ادای مقصود و جمعبندی معانی مختلف در قالب الفاظی اندک، و برخوردار از رسایی و شیوایی کلام است؛ که یکی از مهمترین اسلوبهای بلاغی و بدیعی قرآن است.
ایجاز بر دو قسم است: 1. ایجاز حذف؛ 2. ایجاز قصر.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 284
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 179
- التمهید فی علوم القرآن جلد 5 : صفحه (373-393)
- معجزه بزرگ ، پژوهشی در علوم قرآن : صفحه 389
- محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 958
- محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 235
اصطلاحنامه
اعم
اخص
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه ایجاز به زیرصفحه ایجاز/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اعجاز القرآن : صفحه 262، 263، 284
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 179، 284
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 3 : صفحه 102، (220-227)، 222
- التمهید فی علوم القرآن جلد 5 : صفحه (373-393)، 448، 572
- مجله پژوهشهای قرآنی جلد 3 : صفحه 286
- محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 235، 958
- معجزه بزرگ ، پژوهشی در علوم قرآن : صفحه 389