اَماره شرعی

توضیح مفهومی

اَماره شرعی : طریق ظنّی اعتبار یافته از سوی شارع

اماره شرعی، مقابل اماره عقلی واماره عقلایی می‌باشد و به معنای اماره‌ای است که معتبِر (اعتبار کننده) آن، شارع مقدس می‌باشد، مانند: ظن انسدادی (ظن مطلق) بنا بر کشف.

در کتاب ' اصطلاحات الاصول ' آمده است: ' ان المعتبر لدلیل ان کان هو الشارع یسمی ذلک دلیلا شرعیا و امارة شرعیة کخبر العدل و الثقة و الظن الانسدادی علی الکشف '.

منابع

1. کفایة الاصول : صفحه 317
2. الوصول الی کفایة الاصول جلد 3 : صفحه 274
3. بدایع الافکار : صفحه 123
4. بدایع الافکار : صفحه 23
5. تهذیب الاصول جلد 2 : صفحه 5
6. انوار الاصول جلد 2 : صفحه 226
7. اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 22
8. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «اَماره شرعی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

اماره سمعی، اماره نقلی، طرق سمعی، طرق شرعی

اعم

امارات ( اصول فقه )

وابسته

اماره عقلایی، اماره عقلی

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اَماره شرعی به زیرصفحه اَماره شرعی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 22
• اصطلاحات الاصول : صفحه 70
• المحصول فی علم اصول الفقه جلد 1 : صفحه 167
• المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه 7
• الوصول الی کفایة الاصول جلد 3 : صفحه 274
• انوار الاصول جلد 2 : صفحه 226
• بدایع الافکار : صفحه 13، 23، 123
• تحریرالمعالم : صفحه 149
• تهذیب الاصول جلد 2 : صفحه 5
• حقایق الاصول جلد 1 : صفحه 204
• حقایق الاصول جلد 2 : صفحه 3
• علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 87، 89
• فرائد الاصول جلد 1 : صفحه 21
• کفایة الاصول : صفحه 317
• منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 5 : صفحه 72
• نهایة الاصول : صفحه (398-400)، 457