انار
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
انار
انار: میوه معروف.
در باب‌های طهارت، صلات و اطعمه و اشربه به مناسبت از آن سخن رفته است.
برخی در جواز سجده بر پوست انار پس از جدا شدن از دانه‌ها، اشکال کرده‌اند. 1
مستحب است انسان هر انار را به تنهایی بخورد و شریک کردن دیگران در آن مکروه است. 2 خوردن انار در شب و روز جمعه 3، خوردن آن در ناشتا 4، خوردن تمام دانه‌های یک انار 5 و نیز خوردن انار با پیه آن مستحب است. 6
خوردن و آشامیدن با دست چپ کراهت دارد مگر در انار و انگور که با هر دو دست، مباح است. 7 خلال کردن با چوب انار مکروه است. 8
مستحب است همراه میّت دو چوب در قبر بگذارند. بهتر آن است که از درخت خرما باشد. اگر نبود، به قول مشهور درخت سدر. اگر آن هم یافت نشد، چوب درخت بید. اگر آن نیز پیدا نشد به گفته بعضی از درخت انار. برخی نیز چوب درخت انار را در ردیف درخت بید قرار داده‌اند؛ بدین معنا که اگر چوب درخت سدر در دسترس نبود بین گذاردن چوب درخت بید و انار مخیّر است 9 (--» جریدتین) .
1 - جواهر الکلام 8 419 و العروة الوثقی 1 591.
2 - وسائل الشیعة 24 411.
3 - 7 415.
4 - 24 418.
5 - 413.
6 - 25 27.
7 - جواهر الکلام 36 466 و وسائل الشیعة 24 258.
8 - وسائل الشیعة 24 423.
9 - جواهر الکلام 4 239 - 240 و الحدائق الناضرة 4 38 - 4.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 673
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «انار» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه انار به زیرصفحه انار/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.