استعمال حقیقی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
استعمال حقیقی : به کار گیری لفظ در معنای موضوعٌ له
استعمال لفظ در معنای موضوعٌ له را استعمال حقیقی گویند، مثل: استعمال لفظ ' اسد ' در معنای شیر درنده.
در استعمال حقیقی، لفظ به تنهایی و بدون استفاده از قرینه، معنا را در ذهن شنونده حاضر می‌نماید؛ به خلاف استعمال مجازی.
نیز ر.ک:لفظ حقیقی.
منابع
- دروس فی علم الاصول جلد 1 : صفحه (81-82)
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 30
- المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه (102-103)
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 128
- الموجز فی اصول الفقه : صفحه 20
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استعمال حقیقی به زیرصفحه استعمال حقیقی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 30
- اصطلاحات الاصول : صفحه 244
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 27
- التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول : صفحه 200
- الفوائد الحائریة : صفحه 333
- المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 101، (102-103)
- المحکم فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 18
- المعالم الجدیدة للاصول : صفحه 118
- الموجز فی اصول الفقه : صفحه 20
- بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 101، 142، 143
- دروس فی علم الاصول جلد 1 : صفحه (81-82)، 216
- عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 146
- علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 44، 169، 197
- مباحث اصولی : صفحه 313
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 128