اراده تام
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اراده تام : میل شدید به تحقق مراد و عدم رضایت به ترک آن
اراده تام، مقابل اراده ناقص می‌باشد و آن، اراده مؤکد و شدیدی است که در نفس مولا (مرید) برای دست یابی به مطلوب (مراد) خارجی به وجود می‌آید، به طوری که راضی به دست برداشتن از آن نیست؛ به بیان دیگر، اراده تام، یعنی اراده شدید به مراد، بدون جواز ترک آن، مانند: اراده تعلق گرفته به انجام دادن واجبات.
در کتاب ' بحوث فی علم الاصول ' آمده است:
' ارادة المولی و طلبه و هی تارة شدیدة کما فی الواجبات و اخری ضعیفة کما فی المستحبات؛ اراده و طلب مولا گاهی شدید است، مانند: طلب او در واجبات و گاهی ضعیف است، مانند: طلب او در مستحبات ' [۱].
پانوشت
منابع
- الموجز فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 55
- فوائد الاصول جلد 1 : صفحه (135-137)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «اراده تام» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: