ادماء
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
اِدماء: خون بر آوردن.
از آن در بابهای صوم، حج، نکاح و کفّارات، سخن رفته است.
صوم: خون گرفتن به حجامت (--' حجامت) و مانند آن در صورتی که موجب ضعف گردد، و همچنین هر کاری که سبب بیرون آمدن خون در دهان شود، برای روزه دار مکروه است. 1
حج: در حرمت ادماء برای محرم (--' احرام) بدون ضرورت، اختلاف است. 2 مفتی اگر به اشتباه به کوتاه کردن ناخن محرم فتوا دهد و گرفتن ناخن توسط وی سبب ادماء گردد، مفتی باید یک گوسفند کفّاره بدهد. 3
نکاح: در صورت مؤثّر واقع نشدن روشهای نصیحت، کناره گیری و برخورد تندِ زبانی در رفع نشوز زن ناشزه (--' نشوز) ، شوهر میتواند - به اندازهای که سبب تنبیه زن و بازگشت او از حالت نشوز شود - او را بزند، به شرط آن که موجب ادماء نگردد. 4
کفّارات: زن اگر در مصیبت کسی صورت خود را به حدّی که خون بر آید، بخراشد باید کفّاره قسم (--' قسم) بپردازد. برخی نیز به ثبوت کفّاره به صرف خراشیدن - هر چند خون بیرون نیاید - تصریح کردهاند. 5
1 - العروة الوثقی 2 201.
2 - جواهر الکلام 18 407 - 410.
3 - 20 402.
4 - الروضة البهیة 5 428.
5 - 3 17.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 326
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «ادماء» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- به لحاظ عبادت کننده:
- ادماء در احرام، خون دادن روزه دار
- به لحاظ نوع:
- حجامت، رگ زدن
وابسته
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 326