احباط ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اِحباط: موازنه بین اعمال نیک و گناهان.
احباط، اصطلاحی کلامی است که در بحث عدالت در باب صلات و شهادات به مناسبت از آن سخن گفته شده است.
معروف بین امامیّه بطلان نظریه احباط است. برخی گمان کرده‌اند که
________________________________________
263
تقسیم گناه به صغیره و کبیره مبتنی بر نظریه احباط است؛ به این معنا که هر گناهی طاعت را باطل کند کبیره است و هر گناهی با طاعت از بین برود صغیره می‌باشد. لکن تقسیم گناه به صغیره (--' گناه صغیره) و کبیره (--' گناه کبیره) در میان امامیّه، مبتنی بر نظریه احباط نیست. زیرا اطلاق عنوان صغیره بر برخی از گناهان نسبت به سایر گناهان بزرگ است. خواه قائل شویم که هر گناهی بزرگ است یا برخی گناهان خاص را کبیره بدانیم. 1
1 - جواهر الکلام 41 29.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 262
اصطلاح‌نامه
یادداشت دامنه
موازنه بین اعمال نیک و گناهان
مترادفات
از واژه «احباط ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
== منابع ==magshow.php?kind=194#185f32