مفسّران متصوفه

توضیح مفهومی

مفسّران متصوفه : مفسّران دارای گرایش ذوقی و شهودی

برخی از مفسّران، قرآن را بر اساس ذوق و شهود نفسانی و برداشت‌های شخصی- که در مواردی با ظاهر آیات مناسبت ندارد- تفسیر کرده‌اند؛ مانند:

1. عبدالکریم بن هوازن قشیری (م 465 ق) صاحب تفسیر ~لطائف الإشارات~.

2. ابوالفضل رشیدالدین احمد (متوفی حدود 520 ق) نگارنده ~کشف‌الأسرار و عدّة الأبرار~.

3. محیی‌الدین بن عربی (م 638 ق) صاحب تفسیر ~رحمة من الرحمن فی تفسیر و إشارات القرآن~.

4. علی بن احمد بن ابراهیم مهایمی (م 835 ق) نویسنده تفسیر ~~تبصیر الرحمان و تیسیر المنّان~.

5. نعمة‌الله بن محمود نخجوانی (م 920 ق) مؤلف تفسیر ~الفواتح الالهیة والمفاتح الغیبیة~.

6. سلیمان بن عمر دجیلی (م 1196ق) صاحب تفسیر ~الفتوحات الالهیة بتوضیح تفسیر الجلالین للدقائق الخفیة~.

7. قاضی محمد ثناءالله مظهری (م 1225 ق) صاحب ~تفسیر المظهری~.

8. محمد بن عمرنووی جاوی (م 1316 ق) نویسنده تفسیر ~مراح لبید لکشف معنی القرآن المجید~.

9. ملاّحویش آل غازی، (م 1355 ق) نگارنده تفسیر ~بیان المعانی~.

10. عبدالکریم مدرس، صاحب تفسیر ~مواهب الرحمن~.

از واژه «مفسّران متصوفه» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه مفسّران متصوفه به زیرصفحه مفسّران متصوفه/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.