عملکردها

ارضی و سمایی

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۳۰ توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

توضیح مفهومی

ارضی و سمایی : وحی نازل شده در زمین یا آسمان؛ از تقسیمات آیات و سُوَر قرآن

دانشمندان علوم قرآنی، آیات و سوره‌های قرآن را به جهات گوناگون همچون زمان و مکان نزول، فصل نزول، حالات و کیفیت نزول و… تقسیم کرده‌اند. یکی از آن‌ها، تقسیم قرآن به ارضی و سمایی است. بخش عمده آیات و سوره‌های قرآن، در زمین و در شهرهای مکه و مدینه، و اندکی از آیات نیز در سفر معراج و در آسمان نازل شد؛ لذا قرآن کریم به «ارضی» و «سمایی» تقسیم شده است.

جلال‌الدین سیوطی می‌گوید: «بخشی از قرآن در آسمان و بخشی در زمین، و بخشی میان آسمان و زمین، و بخشی در غار و در دل زمین نازل شده است». او آن‌گاه آیات نازل شده در غیر زمین را برشمرده است.

نیز ر.ک:آیات سمایی.

منابع

  1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 90
  2. قرآن در اسلام : صفحه 169

اصطلاح‌نامه

اعم

تقسیمات آیات و سور

اخص

ارضی، سمایی

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 90
  • قرآن در اسلام : صفحه 169