ارضی و سمایی
از دانشنامه علوم اسلامی
ردهها
(برای دیدن زیرردهها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
ارضی و سمایی : وحی نازل شده در زمین یا آسمان؛ از تقسیمات آیات و سُوَر قرآن
دانشمندان علوم قرآنی، آیات و سورههای قرآن را به جهات گوناگون همچون زمان و مکان نزول، فصل نزول، حالات و کیفیت نزول و… تقسیم کردهاند. یکی از آنها، تقسیم قرآن به ارضی و سمایی است. بخش عمده آیات و سورههای قرآن، در زمین و در شهرهای مکه و مدینه، و اندکی از آیات نیز در سفر معراج و در آسمان نازل شد؛ لذا قرآن کریم به «ارضی» و «سمایی» تقسیم شده است.
جلالالدین سیوطی میگوید: «بخشی از قرآن در آسمان و بخشی در زمین، و بخشی میان آسمان و زمین، و بخشی در غار و در دل زمین نازل شده است». او آنگاه آیات نازل شده در غیر زمین را برشمرده است.
نیز ر.ک:آیات سمایی.