گذاشتن گونه برخاک

توضیح مفهومی

تعفیر

تَعفیر: بر خاک نهادن گونه یا طرف پیشانی/ خاک مال کردن) ر خاک مالی (.

تعفیر به معنای اوّل به مناسبت در باب صلات به کار رفته است.

در سجده شکر) ر سجده شکر (تعفیر مستحب است. کلمات فقها نسبت به موضعی که بر خاک نهاده می‏شود مختلف است. بسیاری آن را گونه‏ها دانسته‏اند که ابتدا گونه راست، سپس گونه چپ بر خاک نهاده می‏شود. برخی دو طرف پیشانی) جبینین (را نیز بر آن افزوده‏اند که همچون گونه‏ها ابتدا جبین راست، سپس جبین چپ تعفیر می‏گردد. 1

برخی، گذاشتن مطلق گونه‏ها بر زمین هرچند بر غیر خاک را در عمل به استحباب کافی، و نهادن بر خاک را افضل دانسته‏اند؛ 2 لیکن برخی در صدق تعفیر بر گذاشتن گونه بر غیر خاک تأمّل کرده‏اند. 3

1. ذکری الشیعة 462 /3؛ ذخیرة المعاد/ 297؛ جواهر الکلام 2 242 - 241 /10. ذکری الشیعة 3 462 /3. جواهر الکلام 242 - 241 /10.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 538

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «گذاشتن گونه برخاک» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تعفیر ( نهادن گونه بر خاک )

اعم

گذاشتن، مستحبات سجده شکر

وابسته

سجده شکر، گونه

منابع

• المبسوط فی فقه الامامیة جلد 1 : صفحه 114
• تحریرالوسیله جلد 1 : صفحه 178
• جامع المقاصد فی شرح القواعد جلد 2 : صفحه 316
• جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 10 : صفحه (241-242)
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 538
• مجمع الفائدة و البرهان جلد 2 : صفحه 322
• مستمسک العروة الوثقی جلد 6 : صفحه 429
• مهذب الاحکام جلد 7 : صفحه 39