گذاشتن گونه برخاک
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تعفیر
تَعفیر: بر خاک نهادن گونه یا طرف پیشانی/ خاک مال کردن) ر خاک مالی (.
تعفیر به معنای اوّل به مناسبت در باب صلات به کار رفته است.
در سجده شکر) ر سجده شکر (تعفیر مستحب است. کلمات فقها نسبت به موضعی که بر خاک نهاده میشود مختلف است. بسیاری آن را گونهها دانستهاند که ابتدا گونه راست، سپس گونه چپ بر خاک نهاده میشود. برخی دو طرف پیشانی) جبینین (را نیز بر آن افزودهاند که همچون گونهها ابتدا جبین راست، سپس جبین چپ تعفیر میگردد. 1
برخی، گذاشتن مطلق گونهها بر زمین هرچند بر غیر خاک را در عمل به استحباب کافی، و نهادن بر خاک را افضل دانستهاند؛ 2 لیکن برخی در صدق تعفیر بر گذاشتن گونه بر غیر خاک تأمّل کردهاند. 3
1. ذکری الشیعة 462 /3؛ ذخیرة المعاد/ 297؛ جواهر الکلام 2 242 - 241 /10. ذکری الشیعة 3 462 /3. جواهر الکلام 242 - 241 /10.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 538
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «گذاشتن گونه برخاک» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
منابع
- المبسوط فی فقه الامامیة جلد 1 : صفحه 114
- تحریرالوسیله جلد 1 : صفحه 178
- جامع المقاصد فی شرح القواعد جلد 2 : صفحه 316
- جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 10 : صفحه (241-242)
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 538
- مجمع الفائدة و البرهان جلد 2 : صفحه 322
- مستمسک العروة الوثقی جلد 6 : صفحه 429
- مهذب الاحکام جلد 7 : صفحه 39