ظهور مستمر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ظهور مستمر : معنای متبادر به ذهن، بعد از انتفای احتمال قرینه بر خلاف
ظهور مستمر، مقابل ظهور بدوی بوده و عبارت است از ظهوری که بعد از تمام شدن کلام و از بین رفتن زمینه برای اضافه شدن قرینه بر تخصیص و تقیید، به وجود می‌آید؛ به بیان دیگر، ظهور مستمر هنگامی به وجود می‌آید که انسان یقین کند قرینه‌ای متصل یا منفصل در کار نیست و زمان آوردن قرینه، گذشته باشد.
منابع
- نهایة الافکار جلد 2 : صفحه 87
- اصول الفقه جلد 2 : صفحه 134
- شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 316
- دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 200
- فرهنگ نامه اصول فقه