کلمات یمنی قرآن

توضیح مفهومی

کلمات یمنی قرآن : کلماتی از قرآن به لغت اهل یمن

«یمن» مملکتی بزرگ است. شهرهای صنعا، عدن، حضرموت، عمان (بزرگ‌ترین شهر یمن) و سرزمین یمامه- که جنّیان قصری بسیار عالی برای سلیمان در آن ساخته بودند- همه از توابع یمن است. چند کلمه در قرآن یمنی شناخته شده‌اند:

1. أرائک: الحجلة فیها السریر، جایگاه آراسته دارای تخت (کهف// 31) .

2. حاقَ: وجب، لازم شد (زمر// 48) .

3. سامدون: لاهون، سرگرم شدگان (نجم// 61) ؛ ابن عباس آن را از لغات یمنی دانسته، ولی از عکرمه نقل شده که لغت حِمْیَر است.

4. صور: قرن، شاخ (انعام// 73) .

5. کِذّاباً: کذبا، دروغ (نبأ// 25) .

6. نَقِّبُوا: هربوا، گریختند (ق// 36) .

7. معاذیر: سَتُور، پرده‌ها و پوشش‌ها (قیامة// 15) .

8. اللّهو: المرأة، زن (انبیاء// 17) .

9. وَزَر: حِیَل، حیله‌ها (قیامة// 11) .

10. سیل العَرِم: المسنّاة، سیل سخت شدید (سبأ// 16) .

11. المرجان: صغار اللؤلؤ (الرحمن// 22، 58) .

12. بَعْلاً: ربّاً (صافات// 125) ؛ ابن عباس آن را از لغات یمنی دانسته، ولی از قتاده نقل شده که لغت أزْدشنوءة است.

منابع

1. لغت نامه دهخدا جلد 14 : صفحه 21101
2. الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 106
3. لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «کلمات یمنی قرآن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

لغات یمنی قرآن

اعم

کلمات قرآن

منابع

• الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 106
• لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
• لغت نامه دهخدا جلد 14 : صفحه 21101
• مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 182