کلمات یمنی قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کلمات یمنی قرآن : کلماتی از قرآن به لغت اهل یمن
«یمن» مملکتی بزرگ است. شهرهای صنعا، عدن، حضرموت، عمان (بزرگ‌ترین شهر یمن) و سرزمین یمامه- که جنّیان قصری بسیار عالی برای سلیمان در آن ساخته بودند- همه از توابع یمن است. چند کلمه در قرآن یمنی شناخته شده‌اند:
1. أرائک: الحجلة فیها السریر، جایگاه آراسته دارای تخت (کهف// 31) .
2. حاقَ: وجب، لازم شد (زمر// 48) .
3. سامدون: لاهون، سرگرم شدگان (نجم// 61) ؛ ابن عباس آن را از لغات یمنی دانسته، ولی از عکرمه نقل شده که لغت حِمْیَر است.
4. صور: قرن، شاخ (انعام// 73) .
5. کِذّاباً: کذبا، دروغ (نبأ// 25) .
6. نَقِّبُوا: هربوا، گریختند (ق// 36) .
7. معاذیر: سَتُور، پرده‌ها و پوشش‌ها (قیامة// 15) .
8. اللّهو: المرأة، زن (انبیاء// 17) .
9. وَزَر: حِیَل، حیله‌ها (قیامة// 11) .
10. سیل العَرِم: المسنّاة، سیل سخت شدید (سبأ// 16) .
11. المرجان: صغار اللؤلؤ (الرحمن// 22، 58) .
12. بَعْلاً: ربّاً (صافات// 125) ؛ ابن عباس آن را از لغات یمنی دانسته، ولی از قتاده نقل شده که لغت أزْدشنوءة است.
منابع
- لغت نامه دهخدا جلد 14 : صفحه 21101
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 106
- لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «کلمات یمنی قرآن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: