خاص ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

خاص ( اصول فقه ) : لفظ یا حکمِ دارای شمول کمتر در مقایسه با لفظ یا حکم دیگر

خاص، مقابل عام بوده و به لفظی گفته می‌شود که دایره شمول آن بر افرادش، نسبت به عام محدودتر است؛ مانند: کلمه ' دانشمندان نحو ' که دایره شمول آن از کلمه ' دانشمندان ' کم تر است.

نکته اول:

رابطه میان عام و خاص، رابطه نسبی و اضافی است؛ یعنی ممکن است لفظی در مقایسه با لفظ دیگر، عام و نسبت به لفظی دیگر، خاص باشد.

نکته دوم:

گاهی به خود حکم، و گاهی به لفظ دلالت کننده بر آن، خاص اطلاق می‌شود.

منابع

1. اصول الفقه : صفحه 173
2. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 139
3. مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 131
4. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «خاص ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

لفظ خاص

اعم

عام و خاص ( اصول فقه )

وابسته

خصوص ( اصول فقه )، عام ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه خاص ( اصول فقه ) به زیرصفحه خاص ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 516
• اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 124، 128، 129
• اصول السرخسی جلد 2 : صفحه 29
• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 129، 139
• اصول الفقه : صفحه 173، 224
• المحکم فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 10
• الوافیة فی اصول الفقه : صفحه 125، 133
• بحوث فی علم الاصول جلد 7 : صفحه 16
• تقنین اصول الفقه : صفحه 164
• شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 300
• مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 131
• مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه : صفحه 81
• مصباح الاصول جلد 3 : صفحه 352
• منتقی الاصول جلد 5 : صفحه 240