آمر

توضیح مفهومی

آمر : طلب کننده چیزی از کسی به صورت الزامی

آمر، کسی است که چیزی را از مأمور، به صورت الزامی طلب نماید؛ به عبارت دیگر، با سفارشی اکید، از طریق استعمال ماده یا صیغه امر، او را به سوی انجام کاری روانه کند. اصولیون در این مسئله اختلاف دارند که آیا آمر باید نسبت به مأمور، مقام و رتبه بالاتری داشته باشد (هر چند درخواست او متواضعانه باشد) ، که از آن به ' علو واقعی ' تعبیر می‌شود، و یا همین قدر که از مقام و موقعیت برتر سخن بگوید کفایت می‌کند و علو واقعی لازم نیست، مثل این که بگوید: ' من به تو امر می‌کنم '، که از آن به ' استعلا ' تعبیر می‌شود، و یا این که در آمر وجود هر دو (علو و استعلا) شرط است و یا وجود هیچ کدام شرط نمی‌باشد.

نیز ر.ک:ماده امر، علو ( اصول فقه )، استعلا ( اصول فقه ).

منابع

1. الموجز فی اصول الفقه : صفحه 51
2. مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 248
3. فرهنگ معارف اسلامی جلد 1 : صفحه 293
4. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 68
5. ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (405-408)
6. کفایة الاصول : صفحه 83
7. اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 11
8. فوائد الاصول جلد 1,2 : صفحه 128
9. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 62
10. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

وابسته

اوامر ( اصول فقه )، مأمور ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آمر به زیرصفحه آمر/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 11
• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 68
• الاحکام فی اصول الأحکام جلد 1 : صفحه 133
• الذریعة الی اصول الشریعة جلد 1 : صفحه 161
• الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 62
• الموجز فی اصول الفقه : صفحه 51
• ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (405-408)
• عدة الاصول (ط.ق) جلد 2 : صفحه 92
• فرهنگ معارف اسلامی جلد 1 : صفحه 293
• فوائد الاصول جلد 1,2 : صفحه 128
• فوائد الاصول جلد 2,1 : صفحه 128
• کفایة الاصول : صفحه 83
• مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 248
• منتقی الاصول جلد 2 : صفحه 459