آیه تیمم (فقه )

توضیح مفهومی

آیه تیمّم

آیه تیمّم ( آیه صَعید؛ آیه مُلامسه ): آیه 43 سوره نساء و آیه 6 سوره مائده.

آیه «... وَ اِن کُنتُم مَرضی اَو عَلی سَفَر اَو جاءَ اَحَدٌ مِنکُم مِنَ الغائِطِ اَو لامَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیداً طَیِّباً فاَمسَحُوا بِوُجُوهِکُم وَ اَیدِیکُم... » بیانگر مشروعیّت تیمّم (--» تیمّم) بدل از وضو (--» وضو) یا غسل (--» غسل) و نیز چگونگی تیمّم یعنی مسح صورت و دو دست و آنچه که تیمّم بر آن صحیح است (صعید) ، می‌باشد.

در این که مراد از صعید، تنها خاک است یا مطلق آنچه از زمین به شمار می‌رود، اختلاف است 1 (--» صعید) .

1 - جواهر الکلام 5 120 - 129.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 173

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «آیه تیمم ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

آیه صعید، آیه ملامسه

اعم

آیات طهارت، احکام تیمم

وابسته

تیمم ( فقه )

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 173، 183، 191