تفاوت میان نسخه‌های «لفظ تثنیه»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۶
توضیح مفهومی
لفظ تثنیه : لفظ دلالت کننده بر دو فرد از یک ماهیت
لفظ تثنیه، لفظی است که بر دو فرد از یک ماهیت دلالت می‌کند و علامت آن در عربی ' الف و نون ' در حالت رفع، و ' یا و نون ' در حالت نصب و جر است، مانند: ' جاء زیدان ' و ' رأیت زیدین ' و ' مررت بزیدین '.
در این که آیا استعمال لفظ تثنیه و جمع و اراده معانی متعدد از آنها جایز است یا نه، اختلاف وجود دارد؛ عده‌ای از اصولیون آن را جایز دانسته و برخی دیگر به عدم جواز آن رأی داده‌اند.
نیز ر.ک:استعمال لفظ تثنیه در معانی متعدد.
منابع
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 211
- الذریعة الی اصول الشریعة جلد 1 : صفحه 229
- معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 40
- فرهنگ معارف اسلامی جلد 2 : صفحه 24
- بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 156
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 41
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه لفظ تثنیه به زیرصفحه لفظ تثنیه/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.