عملکردها

لفظ مفرد ( مقابل جمع )

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

لفظ مفرد ( مقابل جمع ) : لفظ دلالت کننده بر یک فرد از افراد طبیعت

لفظ مفرد، مقابل لفظ تثنیه و جمع بوده، و به لفظی گفته می‌شود که بر یک فرد از افراد طبیعت دلالت می‌کند، مانند: ' زید '، ' اسد ' و ' رجل '.

عالمان اصولی درباره این که آیا استعمال لفظ مفرد در بیش از یک معنا جایز است یا نه اختلاف کرده‌اند و مشهور معتقدند چنین استعمالی جایز نیست.

نیز ر.ک:استعمال لفظ در معانی متعدد.

منابع

  1. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 41
  2. معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 40
  3. محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 211
  4. بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 151
  5. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

الفاظ مفرد ( اصول فقه )

وابسته

استعمال لفظ مفرد در معانی متعدد، لفظ تثنیه، لفظ جمع

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه لفظ مفرد ( مقابل جمع ) به زیرصفحه لفظ مفرد ( مقابل جمع )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • اصول الفقه جلد 1 : صفحه 41
  • انوار الاصول جلد 1 : صفحه 69
  • بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 151، 156
  • تسدید الاصول جلد 1 : صفحه 49
  • محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 211
  • معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 40