دادگاه ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
داد گاه ) مجلس قضا؛ مجلس حکم(: محل رسیدگی به دعاوی.
از احکام آن در باب قضاء سخن گفتهاند.
مستحب است دادگاه در محیطی باز یا فضایی باشد که مردم به آسانی به آن جا دسترسی دارند. 1 برخی گفتهاند: مکروه است مسجد به طور دایم دادگاه قرار داده شود؛ هرچند قضاوت کردن در مسجد به طور اتفاقی کراهت ندارد؛ لیکن برخی مطلقا قائل به عدم کراهت شدهاند. 2
چنانچه یکی از دو طرف دعوا خواستار احضار طرف دیگر به دادگاه باشد، بنابر قول بسیاری، بر قاضی واجب است خواسته او را اجابت و خصمش را به دادگاه احضار کند؛ مگر مواردی که استثنا شده است) ر احضار (.
به قول بسیاری از فقها، سوگند باید در دادگاه صورت گیرد و قسم خوردن در غیر مجلس حکم فاقد اعتبار است، مگر آنکه قسم خورنده از حضور در دادگاه معذور باشد، مانند بیمار و زمین گیر و زن خانه نشین. 3
) ر قضاوت (
1. جواهر الکلام 3 81 - 80. 2 73 /40. مستند الشیعة 211 - 208 /17.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 568
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «دادگاه ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
وابسته
- احضار شاهد در دادگاه، اسائه ادب در دادگاه، اقرار خارج دادگاه، اقرار در دادگاه ( فقه )، تحلیف در دادگاه، تحلیف در غیر دادگاه، تعدی در دادگاه، حضور در دادگاه، قضاوت ( فقه )، مکان قسم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه دادگاه ( فقه ) به زیرصفحه دادگاه ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.