کلمات حضرموتی قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کلمات حضرموتی قرآن : کلماتی از قرآن، به لغت مردم حضرموت
«حضرموت» ناحیهای است در جنوب شبهجزیره عربستان و در امتداد بحر عمان.
کلمات حضرموتی قرآن عبارتند از:
1. ِرِبّیُّون: رجال: «وَکَأَیِّن مِّن نَّبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ»؛ (آلعمران// 146) .
2. دَمَّرنا: هلاک کردیم: «وَدَمَّرْنَا مَا کَانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ» (اعراف// 137) .
3. لُغُوب: درماندگی: «لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ» (فاطر// 35) .
4. منسأة: عصا: «مَا دَلَّهُمْ عَلَی مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْکُلُ مِنسَأَتَهُ… » (سبا// 14) .
5. احقاف: تیرهای مستطیلی از ریگ و سنگ، ریگزار: «وَاذْکُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ» (الاحقاف// 21).
منابع
- فرهنگ معین جلد 5 : صفحه 464
- لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 118
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه کلمات حضرموتی قرآن به زیرصفحه کلمات حضرموتی قرآن/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.