چاقو
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
چاقو
چاقو: وسیلهای برنده.
چاقو که از یک دسته و تیغه تشکیل میشود برای بریدن اشیا به کار میرود و از آن به مناسبت در بابهای صلات، حج، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.
همراه داشتن چاقوی نجس و مانند آن، که ساتر عورت نیستند، بنابر قول گروهی در نماز اشکال ندارد. 1
همراه داشتن سلاح برای مُحرم حرام است؛ لیکن همراه داشتن چاقوی کوچک که معمولاً مورد نیاز است، جایز میباشد. 2
ذبح حیوان با آلتی تیز و برنده از جنس آهن، مانند چاقو صحیح است. مستحب است قبل از ذبح، چاقو تیز گردد تا حیوان کمتر آزار ببیند) ر آلات تذکیه (. در اینکه ذبح با چاقوی فلزی از غیر جنس آهن صحیح است یا نه، اختلاف است. از این رو، در صحّت ذبح با چاقوی استیل اختلاف است. 3 پاره کردن نان با چاقو مکروه است. 4
1. مستمسک العروة 2 582 /1. احکام و آداب حج) گلپایگانی (/ 164؛ توضیح المناسک/ 3 143. توضیح المسائل مراجع 574 - 573 /2؛ صراط النجاة 392 /1؛ منهاج الصالحین) سیستانی (4 277 /3. توضیح المسائل مراجع 607 /2.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 164
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «چاقو» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه چاقو به زیرصفحه چاقو/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.