وضع اسم مفعول

رده‌ها

(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

توضیح مفهومی

وضع اسم مفعول : موضوعٌ له اسم مفعول

جعل الفاظی برای دلالت بر معنای اسم مفعولی را وضع اسم مفعول می‌نامند.

اسمی که از فعل مضارع مجهول مشتق شده و بر کسی یا چیزی دلالت می‌کند که فعل بر او صورت گرفته است، اسم مفعول نامیده می‌شود.

اسم مفعول، مانند دیگر مشتقات، دو وضع دارد:

1. وضع ماده: مثلا ًدر ' مضروب ' وضع ماده، همان وضع ' ض، ر، ب ' است.

2. وضع هیئت: که همان هیئت اسم مفعول برای دلالت وقوع مبدأ بر ذات می‌باشد، مثل: وقوع ' ضرب ' بر ذاتی هم چون زید.

در کتاب ' محاضرات فی اصول الفقه ' آمده است:

' و اما اسماء المفعولین فلان الهیئة فیها وضعت لان تدل علی وقوع المبدأ علی الذات ' ^[۱].