مکرّمه (قرآن)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مکرّمه (قرآن) : یکی از اوصاف قرآن
«مکرّمه» اسم مفعول از باب «تفعیل» به معنای عزیز و شریف، یکی از اسامی و صفات قرآن است: «فی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ»؛ «در الواح پر ازرشی ثبت است» (عبس// 13) .
ثبت و کتابت آیات قرآن پیش از نازل شدن بر پیغمبر (ص) در الواح و اوراق گرانقدر، سبب اطلاق صفت «مکرّمه» بر قرآن کریم است.
نیز ر.ک:صحف (قرآن).
منابع
- المفردات فی غریب القرآن : صفحه 441
- قاموس قرآن جلد 6 : صفحه 105
- تفسیر نمونه جلد 26 : صفحه 134
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 181
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 276
- پژوهشی در تاریخ قرآن کریم : صفحه 27
- قرآن درآئینه اندیشه ها : صفحه 260
- تاریخ قرآن : صفحه 32
اصطلاحنامه
اعم
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 181
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 276
- البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 346
- المفردات فی غریب القرآن : صفحه 441
- تاریخ قرآن : صفحه 32
- تفسیر نمونه جلد 26 : صفحه 134
- قاموس قرآن جلد 6 : صفحه 105
- قرآن درآئینه اندیشه ها : صفحه 260
- پژوهشی در تاریخ قرآن کریم : صفحه 26، 27