عملکردها

مفسّران قرن سیزدهم

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

مفسّران قرن سیزدهم : مفسّران شیعه و اهل‌سنّت در قرن سیزدهم هجری قمری

بخشی از تفاسیر قرن سیزدهم به همت افراد ذیل تدوین شد:

1. سید میرزا مهدی شهرستانی (م 1216 ق) از علما و مراجع تقلید شیعه و صاحب ~تفسیر شهرستانی~.

2. مولی محمد کاظم استرآبادی حائری (م 1238 ق) از ائمه فتوا و مراجع تقلید شیعه و صاحب ~تفسیر استرآبادی~.

3. سید میرزا محمد علی مدرسی متخلص به وامق (م 1240 ق) صاحب ~حاشیه و شرح تفسیر صافی~.

4. شیخ احمد احسائی از مؤسسان فرقه شیخیه (م 1241 ق) که تفسیر وی معروف است.

5. سید عبدالله شبر (م 1242 ق) از علما و بزرگان شیعه و مؤلف تفسیرهای متعددی مانند ~الجوهر الثمین فی تفسیر القرآن المبین~.

6. شیخ آقا محمدعلی هزار جریبی مازندرانی (م 1245 ق) از علما و مراجع تقلید شیعه و صاحب تفسیر ~البدرالباهر~.

7. آخوند ملاّعلی نوری (م 1246 ق) صاحب حاشیه بر تفسیر ملاّصدرا که به ~تفسیر نوری~ شهرت یافته است.

8. شیخ حسن برغانی صالحی (م 1281 ق) از علمای قزوین و صاحب تفسیر ~لوامع‌التنزیل~.

9. شیخ زین‌العابدین گلپایگانی معروف به حجة‌الاسلام (م 1289 ق) از علمای شیعه و شاگرد شیخ علی کاشف‌الغطاء و صاحب تفسیری به نام ~الأنوارالقدسیة فی الفضایل‌الأحمدیة~.

10. شیخ محمد مؤمن (زنده در سال 1299 ق) از حکما و متألهان امامیه و صاحب تفسیر ~مشکاة المصابیح~.

از مفسّران اهل‌سنّت در این قرن نیز می‌توان به احمد صاوی (م 1214 ق) صاحب ~حاشیة‌صاوی علی الجلالین~، قاضی محمد ثناء‌الله مظهری (م 1225 ق) صاحب ~تفسیر المظهری~، و محمود آلوسی (م 1263 ق) صاحب تفسیر ~روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی~ اشاره کرد.

نیز ر.ک:تفاسیر قرن سیزدهم قمری.

منابع

  1. دائرة المعارف تشیع جلد 4 : صفحه (549-558)
  2. المفسرون حیاتهم و منهجهم : صفحه 800
  3. مفسران شیعه : صفحه 173

اصطلاح‌نامه

اعم

مفسران

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه مفسّران قرن سیزدهم به زیرصفحه مفسّران قرن سیزدهم/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • المفسرون حیاتهم و منهجهم : صفحه 800
  • دائرة المعارف تشیع جلد 4 : صفحه (549-558)
  • طبقات مفسران شیعه جلد 3 : صفحه 496
  • مفسران شیعه : صفحه 173