عملکردها

مراجعه ( علوم قرآنی )

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

مراجعه ( علوم قرآنی ) : نقل پرسش و پاسخ صورت گرفته بین گوینده و شخص دیگر، به صورت موجز و جذّاب

«مراجعه» از انواع اسلوب بدیعی قرآن، و آن است که گوینده، گفت‌و‌گوی انجام شده به صورت پرسش و پاسخ میان خود و مخاطب را با عبارتی موجز و الفاظی جذّاب نقل کند؛ مانند: «ققَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»؛ «خداوند به ابراهیم فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم. ابراهیم عرض کرد: از دودمان من (نیز امامانی قرار بده) خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» (بقره// 124) .

در بخشی از این آیه سه نوع مراجعه وجود دارد 1. خبر و استخبار؛ 2. امر و نهی؛ 3. وعد و وعید. سیوطی می‌گوید: بهتر است گفته شود در این آیه پنج مراجعه وجود دارد: 1. خبر و طلب؛ 2. اثبات و نفی؛ 3. تأکید و حذف؛ 4. بشارت و انذار؛ 5. و وعد و وعید.

منابع

  1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 329
  2. محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 325

اصطلاح‌نامه

اعم

اسلوب بدیعی قرآن ( علوم قرآنی )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه مراجعه ( علوم قرآنی ) به زیرصفحه مراجعه ( علوم قرآنی )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 329
  • محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 325