فرائد
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
فرائد : کلام دارای لفظ بی‌همتا در فصاحت
«فرائد» از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که به فصاحت اختصاص دارد، نه بلاغت. «فرائد» جمع «فرید» به معنای مروارید است. هرگاه لفظی بی‌همتا در کلام بیاید که همچون مرواریدی بی‌نظیر در گردنبند بدرخشد و دلیل بر عظمت و فصاحت کلام و ظرافت بیان و نمایانگر اصالت لفظ در عربی باشد؛ به آن «فریده» و به چنین کلامی «فرائد» گفته می‌شود؛ به طوری که اگر از کلام حذف شود، بر فصیحان گران خواهد آمد؛ مانند:
1. لفظ «حصحص» در: «الآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ» (یوسف// 51) .
2. لفظ «الرَّفَث» در: «أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَی نِسَآئِکُمْ» (بقره// 187) .
3. لفظ «فزع» در: «حَتَّی إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ» (سبأ// 23) .
4. لفظ «خائنة الأعین» در: «یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ» (غافر// 19).
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه فرائد به زیرصفحه فرائد/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.