عنوان ثانوی

توضیح مفهومی

عنوان ثانوی : وصف ثابت برای شیء به لحاظ عوارض خارجی

عنوان ثانوی، مقابل عنوان اولی بوده و به عنوان و وصفی می‌گویند که برای موضوعات و اشیا با ملاحظه آن چه خارج از ذات آنها به شمار می‌آید، ثابت می‌شود، مانند عناوینی چون عسر و حرج، ضرر و امثال آنها.

هنگامی که شارع مقدس می‌خواهد حکمی را بر موضوعی (افعال و ذات) بار نماید، گاهی با نظر به عوارض خارج از ذات و طبیعت، حکم صادر می‌کند، برای مثال حالت ' شک مکلف در حکم واقعی موضوع ' را لحاظ می‌کند و برای آن موضوع، حکم صادر می‌کند؛ بنابراین، عنوان ثانوی وصفی است که موضوع به لحاظ عوارض خارج از ذات و طبیعت خود ـ همانند اضطرار مکلف ـ به آن متصف می‌شود؛ برای مثال، حکم حرمت خوردن میته که بر روی عنوان اولی میته رفته است، به لحاظ حالت اضطرار (عنوان ثانوی) ، تبدیل به جواز می‌گردد.

منابع

1. اصطلاحات الاصول : صفحه 124
2. شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه 93
3. الوصول الی کفایة الاصول جلد 1 : صفحه 541
4. انوار الاصول جلد 3 : صفحه (506-507)
5. ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 83
6. محاضرات فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 244
7. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «عنوان ثانوی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

عناوین ثانوی

اعم

عنوان و معنون

وابسته

احکام واقعی ثانوی، عنوان اولی

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه عنوان ثانوی به زیرصفحه عنوان ثانوی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصطلاحات الاصول : صفحه 124
• المحصول فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 513، 514، 515
• المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه 37
• الوصول الی کفایة الاصول جلد 1 : صفحه 541
• انوار الاصول جلد 2 : صفحه 120
• انوار الاصول جلد 3 : صفحه (506-507)
• ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 83
• شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه 93
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 244
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 3 : صفحه 336