عرف اهل لغت
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
عرف اهل لغت : استمرار استعمال لفظ در معنایی خاص نزد اهل لغت
عرف اهل لغت، به معنای شیوع و استمرار استعمال لفظ در معنایی خاص در نزد اهل لغت است.
در حجیت عرف اهل لغت اختلاف وجود دارد؛ مشهور، قول اهل لغت را از باب ظن خاص حجت می‌دانند، و به ادله‌ای تمسک کرده‌اند، از جمله گفته‌اند: سیره عقلای عالم، این گونه است که در هر رشته به متخصص فن و شخص ماهرِ در آن رشته مراجعه می‌کنند؛ یعنی غیر خبره به خبره رجوع می‌کند.
فقیهان نیز در طول تاریخ در کتاب‌های فقهی برای تعیین معنای موضوعٌ له به لغت مراجعه کرده و از آنها بهره گرفته‌اند.
نیز ر.ک:قول لغوی.
منابع
- شرح رسائل جلد 1 : صفحه 284
- الفوائد الحائریة : صفحه (106-107)
- فرائد الاصول جلد 1 : صفحه (74-75)
- فرهنگ نامه اصول فقه