شرط ( علوم قرآنی )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
شرط ( علوم قرآنی ) : متوقف و مترتب کردن چیزی بر چیز دیگر
شرط یکی از اقسام انشاء، و به معنای مترتب ساختن وجود چیزی و موضوعی بر وجود چیزی دیگر با یکی از ادوات شرط است؛ خواه ادات شرط ظاهر باشد یا مقدر؛ مانند:
1. «فَمَن یُرِدِ اللّهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ»؛ «پس کسی را که خدا بخواهد هدایت نماید دلش را به پذیرش اسلام میگشاید» (انعام// 125) . در این آیه «شرح صدر برای پذیرش اسلام» بر «اراده الهی بر هدایت فرد» مترتب است.
2. «قَالَ إِن کُنتَ جِئْتَ بِآیَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ»؛ «(فرعون) گفت اگر معجزهای آوردهای پس اگر راست میگویی آن را ارائه بده» (اعراف// 106) .
نیز ر.ک:ادات شرط.
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه شرط ( علوم قرآنی ) به زیرصفحه شرط ( علوم قرآنی )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.