عملکردها

راسو

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

راسو

راسو (ابن عُرْس‏) جانوری پستاندار.

راسو از پستانداران کوچک و وحشی با موهایی قهوه‏‌ای مایل به قرمز، بدنی بلند و باریک، پوزه ‏ای دراز و دستها و پاهایی کوتاه و پوستی گران قیمت است. از احکام آن در بابهای طهارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‏‌اند.


33

به قول برخی، هرگاه راسو در چاه آب بیفتد و بمیرد، چهل دلو از آب چاه کشیده میشود. البته در وجوب یا استحباب آن اختلاف است 1 (---> آب چاه) .

در اینکه راسو تذکیه پذیر است یا نه، اختلاف میباشد. مشهور قول دوم است. 2 گروهی قول نخست را برگزیده‏‌اند. 3 بنابر قول نخست، با تذکیه، پوست آن پاک میشود (---> تذکیه) .

راسو از حرام گوشتان، و خوردن گوشت آن حرام است 4 (---> حیوان) .

1. کتاب السرائر 1/ 76

2. جواهر الکلام 36/ 199

3. منهاج الصالحین (سید محسن حکیم) 2/ 364؛ منهاج الصالحین (خویی) 2/ 341؛ کلمة التقوی 6/ 326

4. قواعد الأحکام 3/ 326.

منابع

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 4 : صفحه 32

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «راسو» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

ابن عرس

اعم

حیوان حرام گوشت

وابسته

طهارت آب چاه از راسو

منابع

  • جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 1 : صفحه 233، 236
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 4 : صفحه 32
  • قواعدالاحکام جلد 3 : صفحه 326
  • مستند الشیعة فی احکام الشریعة جلد 1 : صفحه 79