دواعی نهی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
دواعی نهی : انگیزه‌های انشای نهی توسط ناهی
داعی یا انگیزه، عاملی است که انسان را به انجام عمل یا ترک آن فرا می‌خواند. دواعی نهی، هم چون دواعی امر، متفاوت می‌باشد: گاهی داعی نهی، زجر از فعل یا ترک آن است، مثل این که مولا بگوید: ' لا تشرب الخمر ' که داعی آن، ترک فعل ـ شرب خمر ـ است و گاهی داعی نهی، بیان قلّت ثواب است، مثل: نهی تنزیهی ' لا تصلّ فی الحمام ' که بر کمی ثواب نماز در حمام دلالت می‌کند، و گاهی ارشاد به مانعیت شیء است، مثل: نهی از پوشیدن پوستین تهیه شده از پوست حیوان مرده در نماز، و دواعی دیگر.
نکته:
داعی، به شخص آمر و ناهی بستگی دارد؛ یعنی آمر و ناهی بر اساس انگیزه‌ای که دارد، امر یا نهی می‌کند و مکلف در این جا دخالتی ندارد و تنها باید انگیزه مولا را دریابد و با توجه به آن به امتثال بپردازد.
منابع
- المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 269
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 324
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه دواعی نهی به زیرصفحه دواعی نهی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.