حسن ظن ( فقه )

رده‌ها

(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)

▼ حسن ظن ( فقه )

◄ حسن ظن به اجابت دعا

◄ حسن ظن به خدا ( فقه )

◄ حسن ظن به مؤمن ( فقه )

توضیح مفهومی

حُسن ظنّ: گمان خوب درباره کسی.

از آن به مناسبت در باب طهارت سخن گفته‏اند.

حسن ظنّ به خدا در هر زمان و هر حالت، 1 بویژه در حال بیماری2 و احتضار3) ر احتضار (مستحب است. برخی، حسن ظنّ به خدا در همه حالات، بویژه حال احتضار را واجب دانسته‏اند. 4

از آداب دعا، حسن ظنّ به اجابت آن از سوی خداوند است. 5 مستحب است حاضران، فرد محتضر و نیز بیمار را به حسن ظنّ به خدا سفارش کنند. 6

در روایاتی به حسنّ ظنّ به مؤمنان با حمل افعال آنان بر صحّت، سفارش شده است7) ر قاعده صحّت (.

1. ذکری‏الشیعة 294 /1؛ الحدائق الناضرة 2 370 /3. منتهی المطلب 3 129 /7. هدایة الامّة 4 237 /1. وسائل الشیعة 229 /15؛ العروة الوثقی) ج (5 16 /2. کشف الغطاء 6 498 /3. ذکری الشیعة 7 294 /1. الحدائق الناضرة 24 /10 و 354 - 353 /15.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 302

اصطلاح‌نامه

اعم

حُسْن ( فقه )، ظن ( فقه )

اخص

حسن ظن به اجابت دعا، حسن ظن به خدا ( فقه )، حسن ظن به مؤمن ( فقه )

وابسته

سوء ظن ( فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حسن ظن ( فقه ) به زیرصفحه حسن ظن ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 302