تعویذ ( اذکار دفع چشم زخم )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تَعویذ: اذکاری خاص برای دفع چشم زخم، سحر، آفات و بلایا و بر طرف کردن دردها و بیماریها1/ استعاذه) راستعاذه (.
تعویذ به مفهوم نخست - که به آن 'عوذه' یا 'تعویذه' نیز گفته میشود - به منظور فوق برای خود یا دیگری خوانده و یا نوشته شده و همراه میگردد.
بر تعویذ، احکامی مترتّب است که به مناسبت در باب طهارت و صلات و نیز استفتائات بدان اشاره شده است.
حکم تکلیفی: تعویذ با قرآن، اسامی خداوند، اذکار و ادعیه وارد شده از معصومان علیهم السّلام و مضامین صحیح، جایز و با اذکار مجهول و مضامین نادرست حرام است. 2 از پیامبر اکرم
________________________________________
545
صلّی اللَّه علیه و آله و دیگر معصومان علیهم السّلام تعویذهای بسیاری در موضوعات مختلف نقل شده که در کتب روایی به تفصیل آمده است. 3
احکام: همراه داشتن تعویذ حتّی برای زن حائض، 4 ساختن محفظه طلا یا نقرهای برای آن5 و گرفتن اجرت بر تعویذِ مشروع، مباح6 و دمیدن در آن مکروه است. 7
1. لسانالعرب/ واژه 'عوذ'؛ مشارقالشموس 2 13/1. کشف الغطاء 460 /3؛ وسائل الشیعة 3 236 /6. بحار الانوار 316 - 154 /90 251 /76 و 4 307 - 192 /94. وسائل الشیعة 342 /2؛ کشف الغطاء 5 460 /3. العروة الوثقی 158 /1؛ منهاج الصالحین) خوئی (6 128 /1. استفتاآت) امام خمینی (7 29 /2. وسائل الشیعة 350 /6.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 544
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «تعویذ ( اذکار دفع چشم زخم )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: