تعارض ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تعارض
تَعارُض: تنافی مضمونی دو یا چند دلیل لفظی با یکدیگر.
تعارض عبارت است از اینکه مدلول دو یا چند دلیل لفظی باهم تنافی داشته باشند؛ بدین معنا که مدلول هریک به طور مستقیم یا به ملازمه، نفی مدلول دیگری باشد، بهگونهای که عرف، جمع بین آن دو را امکانپذیر نداند.
مدلول دو دلیل متعارض یا حکم شرعی است و یا موضوع خارجی. موضوع خارجی نیز یا از دعاوی است) ر دعوا (یا از غیر آن. از تعارض قسم اوّل در اصول فقه، بحث تعادل و تراجیح) ر تعادل و تراجیح (و از قسم دوم در بابهای مختلف فقهی تحت عنوان »تعارض بیّنهها« سخن رفته است) ر بیّنه (.
) ر شهادت.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 516
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «تعارض ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- تعارض استعمال آب با واجب اهم، تعارض جد و پدر در نکاح، تعارض خبر با اجتهاد قبله، تعارض در نقل فتوا، تعارض دعوی سود و ضرر، تعارض سماع با رساله، تعارض سماع با نقل فتوا، تعارض شاهد، تعارض فتوا با حکم، تعارض نقل فتوا با رساله، تعارض واجب عینی با طلب رزق مستحب، تعارض واجب عینی با طلب رزق واجب، تعارض واجب کفایی با طلب رزق واجب
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تعارض ( فقه ) به زیرصفحه تعارض ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.