تعارض تقریر و تقریر

توضیح مفهومی

تعارض تقریر و تقریر : تنافی میان مدلول دو تقریر معصوم ' ع ' در موضوع مشابه

تعارض تقریر و تقریر، از اقسام تعارض سنت و سنت و به معنای تنافی مدلولی میان تقریری از معصوم (ع) و تقریر دیگری از وی می‌باشد، مثل این که شخصی در محضر رسول خدا (ص) فعلی را انجام دهد و حضرت آن فعل را با تقریر خود تأیید نماید، سپس شخص دیگری در محضر حضرت (ص) ، فعلی را بر خلاف فعل شخص اول انجام دهد و حضرت با تقریر خود، فعل وی را نیز تأیید نماید؛ در این فرض، تعارض بین دو تقریر رخ می‌دهد.

جمهور اصولی‌های اهل سنت معتقدند میان دو فعل معصوم (ع) تعارض واقع نمی‌شود، و چون تقریر، جانشین فعل و در حکم آن است، بین دو تقریر نیز تعارض پیش نمی‌آید.

نکته:

در کتاب‌های اصولی شیعی، تعارض تقریر و تقریر مطرح نشده است، هر چند که حکم آن، همان حکم تعارض سنت و سنت است.

منابع

1. التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة جلد 2 : صفحه 206
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «تعارض تقریر و تقریر» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تعارض تقریرین

اعم

تعارض سنت و سنت

وابسته

سنت تقریری

منابع

• التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة جلد 2 : صفحه 202، 206