تضرع ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تضرّع
تضرّع: اظهار ذلّت و خشوع.
در برخی روایات به معنای حرکت دادن انگشت سبّابه دست راست به سمت چپ و راست آمده1 و به مناسبت در باب صلات به آن اشاره شده است.
تضرع و زاری به سوی خداوند در هرحال بویژه در نماز استسقاء و خطبه آن) ر نماز باران (، 2 نیز هنگام استخاره، 3 در سجده شکر، 4 زمان وقوف در مشعرالحرام، 5 هنگام بیتوته در مِنی در شب عرفه6 و در عرفات در روز عرفه7 مستحب است.
1. جواهر الکلام 150 - 148 /12. 2 369 /10؛ الحدائقالناضرة 3 493 - 491 /10. جواهر الکلام 4 168 /12. منهاج الصالحین) خوئی (5 179 /1. مناسک الحج) گلپایگانی (/ 6 142. احکام و آداب حج) گلپایگانی (/ 7 438. مجمع الفائدة 204 /7.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 509
اصطلاحنامه
اعم
اخص
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه تضرع ( فقه ) به زیرصفحه تضرع ( فقه )/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.