تشبیب
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تشبیب
تَشبیب: ذکر زیباییهای زن و پسربچه و اظهار عشق به آنان در شعر. 1
از آن در باب تجارت و شهادات سخن رفته است.
حکم: تشبیب زن مؤمنِ شناخته شده اگر موجب اذیّت وی و یا وارد آمدن ننگ و عار بر او و تحریک مردان به سوی وی باشد، حرام است. 2 و در صورت عدم استلزام امور یادشده، نسبت به همسر و کنیز جایز است. برخی تصریح به کراهت آن کردهاند. 3 لیکن در اینکه نسبت به زن اجنبی حرام است یا نه، اختلاف است. 4
تشبیب پسر بچه مطلقا حرام است. 5 برخی در حرمت تشبیب پسر بچه - بدون ترتّب عنوان محرّم دیگر بر آن مانند تحریک مردان - اشکال کردهاند. 6
تشبیبِ زن مؤمنِ ناشناخته و نیز کافرِ غیر اهل ذمّه) ر اهل ذمّه (جایز است. 7 حرمت آن در فرضی که زن نزد گوینده شناخته و نزد شنونده ناشناخته باشد مورد اشکال قرار گرفته است. 8
بنابر تصریح بعضی، حرمت تشبیب اختصاص به شعر ندارد، در غیر شعر نیز حرام است. 9 استماع تشبیب نیز در فرض حرمت آن حرام است؛ لیکن در صورت شک در حصول تشبیب، استماع جایز است. 10
آثار: تشبیب در فرض حرمت آن، موجب فسق شخص و زوال عدالت او میگردد. در نتیجه شهادت گوینده و نیز شنونده آن پذیرفته نخواهد شد. برخی گفتهاند: تشبیب همسر و کنیز حتّی در موارد جواز، از آن جهت که موجب زوال مروّت میگردد، عدالت را سلب میکند. در نتیجه شهادت چنین شخصی پذیرفته نمیشود. البتّه این در صورتی است که در عدالت، مروّت شرط باشد11) ر مروّت (.
کسب از راه تشبیب در زمره کسبهای حرام و باطل شمرده شده است. 12
1. کتاب المکاسب 2 177 /1. مهذب الاحکام 3 80 /16. المبسوط 4 228 /8. جواهر الکلام 50 - 49 /41؛ مصباح الفقاهة 5 212- 211 /1. جامع المقاصد 28 /4؛ الدروس الشرعیة 6 163 /3.
مصباح الفقاهة 7 220 /1. جامع المقاصد 8 28 /4. کتاب المکاسب 9 180 /1. مجمع الفائدة 10 340 /12. جامع المقاصد 11 28 /4. مسالک الافهام 182 /14؛ مجمع الفائدة 340 - 339 /12؛ التنقیح) الإجتهاد و التقلید (/ 278؛ کتاب الزکاة) شیخ انصاری (/ 12 331. کتاب المکاسب 163 /1 و 177.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 487
اصطلاحنامه
یادداشت دامنه
محاسن زن و یا پسری را بیان کردن و اظهار محبت به آنان با شعر
مترادفات
از واژه «تشبیب» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- به لحاظ اشخاص:
- تشبیب امرد، تشبیب زن، تشبیب کودک
- به لحاظ حکم تکلیفی:
- تشبیب جایز، تشبیب حرام