ترفع

توضیح مفهومی

تَرَفُّع: خودداری از پذیرش یا انجام دادن کاری به جهت برتر دیدن خود از آن کار.

از آن به مناسبت در باب زکات و وکالت سخن رفته است.

زکات: به فقیری که به جهت علوّ نفس از پذیرش زکات خودداری می‏کند جایز است بدون اعلام زکات بودن مال، آن را به عنوان هدیه به او بدهند؛ بلکه این گونه زکات دادن، مستحب است1 و اعلام زکات بودن مال پرداختی به چنین کسی کراهت دارد. 2

وکالت: کسی که از سوی دیگری در کاری وکیل شده است، نمی‏تواند فرد دیگری را در آن کار وکیل کند، مگر با اجازه موکِّل؛ به صراحت یا ظاهر حال و یا به قراین، مانند آنکه شأن وکیل از مباشرت در کار واگذاری به وی بالاتر باشد و موکِّل نیز آن را بداند. 3

1. جواهر الکلام 2 324 /15. کتاب الزکاة) شیخ انصاری (/ 3 270. الروضة البهیة 375 /4.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 451

اصطلاح‌نامه

یادداشت دامنه

خودداری از پذیرش یا انجام دادن کاری به جهت برتر دیدن خود از آن کار.

اعم

خودداری

وابسته

زکات به فقیر نجیب، وکالت وکیل

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ترفع به زیرصفحه ترفع/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 451