تحکیم ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
تحکیم: حَکَم قرار دادن کسی جهت داوری میان دو طرف متخاصم و متنازع.
از آن به مناسبت در بابهای جهاد، نکاح و قضاء سخن رفته است.
حُکم: تحکیم در جنگ و نیز درگیریهای شخصی و قومی و اختلافات میان زن و شوهر، در شرع مقدّس با شرایطی، مشروع شمرده شده است.
تحکیم در جنگ: تحکیم در جنگ عبارت است از اینکه دو طرفِ درگیر پس از تراضی و توافق بر فردی به عنوان حاکم، متعهّد شوند به آنچه وی حکم میکند تن داده، به مقتضای حکمش عمل کنند. 1
شرایط حاکم: عقل، اسلام و عدالت از شرایط حاکم است. در اینکه آزاد بودن و مرد بودن نیز شرط است یا نه، اختلاف میباشد. 2
توافق و مصالحه بر حکم داور منتخب از سوی امام علیه السّلام جایز است؛ لیکن بر حکم داورِ منتخب از سوی کفّار جایز نیست مگر آنکه واجد شرایط یادشده باشد. 3
تعدّد حاکم: حاکم میتواند دو نفر یا بیشتر باشد؛ بهگونهای که اجتماع و اتفاق آنان بر حکم معتبر باشد. در نتیجه با مرگ یکی از آنان قبل از صدور حکم، حکم بقیّه باطل میگردد. 4
شرایط نفوذ حُکم: حکم صادر شده از حاکم در صورتی نافذ خواهد بود که موافق با مقرّرات شرع و در راستای مصالح مسلمانان باشد. 5
تحکیم در قضاوت: قاضی دو گونه است: قاضی منصوب که از جانب امام علیه السّلام - به نصب عام یا خاص - به این سمت گمارده میشود و قاضی تحکیم که توسط دو طرف دعوا تعیین میگردد. حکم قاضی تحکیم با تحقّق شرایط آن، بر دو طرف متخاصم، نافذ است6) ر قاضی تحکیم (.
تحکیم در نکاح: هرگاه زن و شوهری نشوز کنند - که از آن به 'شقاق' تعبیر میشود - حَکَمی از خانواده مرد و حَکَمی از خانواده زن تعیین میگردد تا میان آنان
________________________________________
376
داوری کرده، کار را به آشتی و سازش و یا جدایی و طلاق پایان دهند7) ر شقاق (.
1. جواهر الکلام 209 /31. 7 23 /40. 6 115 - 114. 5 114. 4 113. 3 112. 2 110 /21.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 375
اصطلاحنامه
اعم
اخص
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 375