اذیت مؤمن ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آزار: اذیّت.
از آن در بابهای صلات، صوم، حج و صید و ذباحه به مناسبت سخن رفته است.
آزار رساندن به مؤمن 1 و نیز پدر و مادر - هر چند با گفتن افّ - 2، همچنین روزه مستحبی 3 یا سفر 4 اگر موجب اذیّت پدر، مادر و جدّ شود، حرام است.
واجب است مرده به گونهای به خاک سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند. 5
رفتن به مسجد برای کسی که بوی دهانش - به خاطر خوردن سیر و مانند آن - دیگران را آزار میدهد، مکروه است. 6
مستحب است کسی که سر حیوان را میبُرد، کاری کند که حیوان کمتر اذیّت گردد مانند این که آلت ذبح را تیز نماید. 7
1 - جواهر الکلام 22 74.
2 - 21 24.
3 - توضیح المسائل مراجع م 1741.
4 - 1295.
5 - 613.
6 - 915.
7 - 2599.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 122
اصطلاحنامه
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه اذیت مؤمن ( فقه ) به زیرصفحه اذیت مؤمن ( فقه )/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.